بسم الله الرحمن الرحیم 

1.هدف از زندگی بندگی است.

2.مفهوم بندگی یک مفهوم کلّی است.هدف از حوزه رفتن باید هدفی باشد که دردرون هدف زندگی باشد . یعنی رابطه ی بین هدف زندگی و هدف حوزه  ،  عموم و خصوص مطلق است.

بندگی راه و رسمی دارد.ما باید این راه و رسم را بشناسیم و بکار ببریم.برای شناختن راه و رسم بندگی (یا دانستن نظر خدا درباره ....) باید دین را بفهمیم  .منابع دین قرآن و روایات است.پس باید قرآن و روایات را بفهمیم.برای فهم دقیق قرآن به علومی نیاز داریم، که از جمله ی آن علوم ،علوم حوزوی است.

3.علوم حوزوی را با چه روشی کار کنیم تابه مقصود(فهم دین)برسیم؟

زندگی

ابونصر محمد بن محمد بن طرخان، معروف به فارابی، در حدود سال 257هجری قمری/ 870میلادی در دهکده "وسیج" از ناحیه فاراب خراسان به دنیا آمد. در جوانی برای تحصیل به بغداد رفت و نزد "متی بن یونس" به فراگرفتن منطق و فلسفه پرداخت. سپس به حران سفر کرد و به شاگردی "یوحنا بن حیلان" درآمد.

از آغاز کار، هوش سرشار و علم آموزی وی سبب شد که همه موضوعاتی را که تدریس می شد، به خوبی فرا گیرد. به زودی نام او به عنوان فیلسوف و دانشمند شهرت یافت و چون به بغداد بازگشت، گروهی از شاگردان، گرد او فراهم آمدند که "یحیی بن عدی" فیلسوف مسیحی یکی از آنان بود. در سال 330هجری قمری/941میلادی به دمشق رفت و به "سیف الدوله حمدانی" حاکم حلب پیوست و در زمره علمای دربار او درآمد.فارابی در سال 338هجری قمری/950میلادی در سن هشتاد سالگی در دمشق وفات یافت.

مورخان اسلامی معتقدند که فارابی فردی زاهد پیشه و عزلت گزین و اهل تامل بود. اعراض او از امور دنیوی به حدی بود که با آن که سیف الدوله برایش از بیت المال حقوق بسیار تعیین کرده بود، به چهار درهم در روز قناعت می ورزید.

فارابی در انواع علوم بی همتا بود. چنانکه درباره هر علمی از علوم زمان خویش، کتاب نوشت و از کتاب‌های وی، معلوم می‌شود که در علوم زبان و ریاضیات و کیمیا و هیات و علوم نظامی و موسیقی و طبیعیات و الهیات و علوم مدنی و فقه و منطق دارای مهارت بسیار بوده است. درست است که کندی نخستین فیلسوف اسلامی است که راه را برای دیگران پس از خود گشود؛ اما او نتوانست مکتب فلسفی تأسیس کرده و میان مسائلی که مورد بحث قرار داده است، وحدتی ایجاد کند. در صورتی که فارابی توانست مکتبی کامل را بنیان نهد.

ابن سینا او را استاد خود می شمرد و ابن رشد و دیگر حکمای اسلام و عرب، برایش احترام بالایی قائل بودند. در سنت فلسفه اسلامی، فارابی را بعد از ارسطو که ملقب به "معلم اول" بود، معلم ثانی لقب داده اند.

اهميت فارابی بيشتر در شرحهای او بر آثار ارسطو خاصه بر منطقيات معلم اول است، چون با کارهای او منطق ارسطو به بهترين وجه به مسلمين شناسانده شد. او را تالی معلم اول يعنی ارسطو دانسته و "المعلم الثانی" لقب داده اند . اما فعاليت علمی او در اين حد نماند بلکه خود نيز آثار مهمی ابداع کرد که بخش بزرگی از آن در دست و بسياری تاکنون طبع و به زبانهای مختلف ترجمه شده که از آنجمله می توان به : " رسالة فی مبادی آرا اهل المدينة الفاضلة " حاوی نظريه فارابی در اخلاق است و " الجمع بين رايی الحکيمين افلاطون الالهی و ارسطو " را نام برد که فارابی در آن کوشيده است تا اصول عقايد افلاطون و ارسطو را با هم وفق دهد ، اغراض ما بعد الطبيعة که شرح و تحرير روشنی است از کتاب " الحروف " ارسطو در ما بعد الطبيعة ، " فصوص الحکم " ، " عيون المسائل " ، " احصاء العلوم " و چندين کتاب و رساله ديگر . به فارابی اشعاری را به فارسی نسبت داده اند که اين رباعی از جمله آنهاست  :

اسرار وجود خام و ناپخته بماند          و آن گوهر بس شريف ناسفته بماند

هر کس به دليل عقل چيزی گفتست        آن نکته که اصل بود ناگفته بماند

بیست پرسش فقهی از مقام معظم رهبری (مد ظله العالی)

1- می‌دانیم كه طبق نظر بسیاری از مراجع تقلید، لمس و مس كردن نام خداوند بزرگ - به هر زبانی كه نوشته شده باشد - بدون طهارت و وضو حرام است. آیا لمس و مس نمودن ضمیرهایی كه به «خدا» باز می‌گردد، مانند ضمیر (ه) در عبارت «باسمه تعالی‌» و ضمیر (او) در عبارت «به نام او كه با شهیدان است‌» ، بدون طهارت و وضو نیز حرام است؟

جواب: ضمیرهایی كه به «خدا» باز می‌گردد، حكم كلمه خدا را ندارند و بدون طهارت و وضو می‌توان آن‌ها را لمس و مس كرد (1).

2- آیا آرم جمهوری اسلامی ایران كه كلمه «الله‌» در آن طراحی شده است، احكام مربوط به كلمه «الله‌» ، مانند لمس و مس نكردن آن بدون طهارت و وضو و بی احترامی ننمودن به آن را داراست؟ و آیا چاپ آن بر سر برگ‌های اداری و استفاده از آ ن در نامه نگاری‌های اداری و جز آن، اشكال دارد؟

جواب: چاپ آرم جمهوری اسلامی ایران بر سر برگ‌ها و استفاده از آن در نامه نگاری‌ها و جز آن، اشكال ندارد؛ اما احتیاط آن است كه احكام مربوط به كلمه «الله‌» در مورد آرم جمهوری اسلامی ایران نیز رعایت شود (2).

3- مرسوم شده است كه به جای لفظ «الله‌» ، لفظ «ا...‌» و یا «اله‌» و مثلا به صورت «آیت ا...‌» و «عبد اله‌» را می‌نویسند. حكم كسانی كه دو لفظ «ا...‌» و «اله‌» را بدون وضو لمس و مس می‌كنند، چیست؟

مخلوق زیباتر از خالق

وقتی كه حضرت ابراهیم علیه السلام را پیش نمرود بردند، دید مردی بسیار زشت رو بر تخت نشسته است و غلامان و كنیزان زیبارویی در خدمت او هستند.

حضرت پرسید: «او كیست؟» گفتند: «او خدای ما، نمرود است.‌»

پرسید: «این افرادی كه در اطراف او صف كشیده اند، چه كسانی هستند؟»

گفتند: «آفریدگان و مخلوقات او هستند.‌»

خلیل اللّه فرمود: «چگونه است كه این خدا، بندگانش را بهتر از خودش خلق كرده است؟‌» فَبُهِتَ الَّذی كَفَرَ. (4)

ذات نایافته از هستی بخش                                        كی تواند كه شود هستی بخش

o        سؤال:

چرا پيامبر اکرم ص پس از این که به حضرت فاطمه (س) تسبيحات مخصوص را براي غلبه بر مشكلات ياد دادند، براي ایشان، كنيز گرفتند؟

جواب:

ماجراي تعليم تسبيحات معروف توسط پيامبر اكرم _ صلّي الله عليه و آله _ به دخترش فاطمه (سلام الله علیها) براي غلبه بر مشكلات اين گونه بود كه روزي حضرت علي _ عليه السلام _ همسرش را از شدت كار و تلاش خسته و رنجور مشاهده كرد و به او پيشنهاد كرد كه به سوي پيامبر اكرم ص برود و درخواست خدمتكار كند، حضرت فاطمه از طرح چنين موضوعي نزد پدر شرم داشت از اين رو حضرت علي ع نزد پيامبر رفت و عرض كرد: «فاطمه آن قدر با آسياب آرد ساخته كه دستانش زبر و سخت گرديده و سينه اش بيمار گشته و آن قدر خانه را جارو نموده كه پيراهنش به رنگ خاك در آمده است». حضرت علي با اين سخنان از شدت سختي كار خانه و نيز پرورش و تربيت فرزندان به آن حضرت خبر داد، پيامبر اكرم ص در پاسخ حضرت علي ع سفارش كرد كه براي غلبه بر مشكلات تسبيحات را به هنگام خواب بخوانند، كه اين از خدمتكار ارزشمندتر است.[1]

o        در مذهب شيعه از حضرت فاطمه(س) ـ خيلي تمجید مي شود پس چرا در قرآن از آن حضرت نام برده نشده است؟

جواب:

پاسخ به اين سوال با بيان مطالب زير روشن مي گردد.
1. در قرآن كريم بسياري از مسائل دين اسلام چه در حوزه اعتقادات و چه در حوزه فقه و احكام نام برده نشده است ولي در عين حال از ديدگاه شيعه و سني از ضروريات دين به شمار مي­آيند. مثلاً اعتقاد به صد و بيست و چهار هزار پيامبر، و ركعات نمازهاي پنجگانه و بعضي از اعمال حج مثل هفت مرتبه طواف، رمي جمرات و اكثر محرّمات در حال احرام و ... از ضروريات دين به شمار می­آيند كه در قرآن كريم هيچ اشاره اي به اين امور نشده است. پس بنا نبوده است كه هر چيزي كه از معتقدات و مسائل دين اسلام به شمار مي آيد در قرآن كريم از آن نام برده شود بلكه خيلي از امور و مسائل اعتقادي، فقهي و اخلاقي توسط شخص پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ بيان گرديده است. بنابراين مجرد عدم وجود چيزي در قرآن مجيد دليل بر بی اعتباری ديني و اعتقادي آن چيز نمي تواند باشد، چون ممكن است بيان يا وضع آن چيز به خود پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ كه از طرف خداوند مشرّع است واگذار شده باشد.
2. در قرآن كريم آيات متعددي وجود دارند كه در شأن علي ـ عليه السّلام ـ و فاطمه ـ سلام الله عليها ـ و خاندان پاك آن حضرت نازل شده اند و لو به صورت صريح در خود آيات اسمي از آنان برده نشده است لكن با روايات و احاديث نبوي ثابت است كه اين آيات در شأن آنان نازل گرديده اند. ما در زیر به برخی از این آیات اشاره می کنیم:
الف: به گفته اكثر مفسرين و روات احاديث، سورة«انسان» در شأن حضرت علي ـ عليه السّلام ـ و فاطمه ـ سلام الله عليها ـ نازل شده است. در تفسیركشّاف شأن نزول اين سوره از ابن عباس نقل شده است كه خلاصه آن اینست كه زماني امام حسين و امام حسن ـ عليه السّلام ـ در كودكي مريض شده بودند پيامبر و عده اي از مردم به عيادت آنان رفتند و به علي گفتند كه چرا نذر نمي­كني؟ علي و فاطمه و فضّه كه كنيز آنها بود با هم نذر كردند كه سه روز روزه بگيرند. لكن در هر سه روز، وقت افطار به ترتيب مسكيني، يتيمي و اسيري آمدند و آنان غذاي شان را كه قرص هاي از نان جو بود به آنها دادند تا اينكه پيامبر اسلام از اين حادثه مطلع شده وقتي آنان را مي بينند كه از شدت گرسنگي مي­لرزند ناراحت مي­شود. در اين هنگام است كه جبرئيل فرود مي­آيد و سورة«هل اتي» را به عنوان بشارت فضيلت اهل بيتش که فاطمه زهرا جزء آن‌هاست، به او مي­رساند تا قرآئت كند.[1]
ب: آيه تطهير كه مي­فرمايد:«همانا خدا مي­خواهد پليدي و آلودگي را از شما خاندان ]پيامبر[ بزدايد و شما را پاك و پاكيزه گرداند»[2] به اتفاق شيعه و اكثر مفسرين و علمأ اهل سنت در شأن پنج تن اهل كسأ که حضرت فاطمه(س) یکی از آنان می باشد، نازل شده است.[3] و حديث كساء به قدري معروف می‌باشد که در كتاب هاي متعددي بيان شده است و نيازي به ذكر آن در اينجا نيست. و نقل شده است كه پيامبر اسلام ـ صلّي الله عليه و آله ـ شش ماه تمام هر روز صبح وقتي از کنار خانه فاطمه ـ سلام الله عليها ـ مي­گذشت رو بروي در خانه مي­ايستاد و مي­گفت: وقت نماز است يا اهل البيت«همانا خداوند اراده كرده است كه پليدي را از شما دور سازد.»[4]

چندنفر داشتن ميرفتن کوه، سرپرستشون (که از قضا لکنت زبون همداشته) از وسط راه شروع مي‌کنه ميگه: چ چ چ.... ملت اول يکم نگاش مي‌کنن ببيننچي‌ميخواد بگه،‌ بعد مي‌بينن نمي‌تونه حرفش رو بزنه، بي‌خيال ميشن و راه ميافتن،اين بابا هم همه مسير همينجور هي ‌ميگفته چ..چ..چ.. وقتي ميرسن بالا ميخواستن چادربزنن. سرپرسته بالاخره ميگه: ‌چ..چ..چا..چا..چا..چادر يادم رفت! ملت ميگن اي بابازودتر مي‌گفتي، حالا بايد برگرديم پايين! تو راه برگشت سر پرسته هي ميگفته: ش ش ش.. ولي ملت ديگه شاکي بودن و کسي توجه نمي‌کرده، وقتي مي‌رسن پايين يارو بالاخره ميگه: ش..ش..ش..شو..شو..شوخي کردم

سلام طبق این تصویر در نظر سنجی  شرکت نمائید 

باتشکر

س :
مساءله ولايت فقيه كه اساس حكومت جمهورى اسلامى ايران است ودراصل 5 قانون اساسى ذكر شده ، حقيقت و دليل آن را بيان فرماييد؟
ج :
در قرآن مجيد، سوره نساء، آيه 59 چنين مى فرمايد:
(يا اَيُّهَا الَّذينَ امَنُوا اَطيعُوااللّهَ وَ اَطيعُوا الرَّسُولَ وَ اُولِى الاَْمْرِ مِنْكُمْ فَاِنْ تَنازَعْتُمْ فِى شَى ءٍ فَرُدُّوهُ اِلَى اللّهِ وَ الرَّسُولِ              

 اِنْ كُنْتُمْ تُؤمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الا خِرِ ذلِكَ خَيْرٌ وَ اَحْسَنُ تَاءويلا).
((  اى كسانى كه ايمان آورده ايد اطاعت كنيد خدا را و اطاعت كنيد فرستاده خدا و صاحبان امر را و هرگاه در چيزى نزاع كرديد آن را به خدا و رسول خدا ارجاع دهيد، اگر به خدا و روز جزا ايمان داريد اين براى شما بهتر و عاقبت و پايانش نيكوتر است )) .
تكرار جمله (( اطيعوا)) دلالت دارد بر اينكه دو نوع اطاعت واجب است ، اطاعت خداوند در قوانين و احكام عبادى ، مانند نماز، روزه ، حج و احكام سياسى و اجتماعى مانند جهاد و حدود، قصاص و قضا كه كليات آن را در قرآن مجيد بيان فرموده و تفصيلش را به رسول اكرم و ائمه معصومين (عليهم السّلام ) واگذار فرموده است ، همانطورى كه فرموده :
((  و نازل نموديم قرآن را بر تو تا براى مردمان آشكار سازى آنچه به سوى آنان فرو فرستاده شده است )). 

(وَاَنْزَلْنا اِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنّاسِ ما نُزِّلَ اِلَيْهِم ...)،(سوره نحل / 44)
و همچنين فرموده : ))پس از اهل ذكر (دانايان ) بپرسيد اگر نمى دانيد)).

(فَاسْئَلُوا اَهْلَ الذِّكْرِ اِنْ كُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ) (نحل / 43).