دید معنوی اسلام به زن

 برای مثال زن ها از نماز های روزانه و روزه گرفتن در زمان عادت ماهیانه و برای مدت ۴۰ روز پس از بدنیا آوردن فرزندشان معاف هستند. زن همچنین در زمان حاملگی و در هنگام شیر دادن به فرزندش و یا زمانی که خطری برای سلامتی خودش و یا نوزادش وجود دارد، از روزه گرفتن معاف است. اگر این روزه ها فرض باشند (در ماه رمضان)، می تواند هر زمان که توانایی داشت قضای آن روز ها را بجای آورد. البتهاو مجبور نیست قضای نماز هایش را که از ناحیه ی دلایل ذکر شده هستند، بجای آورد. اگرچه زن ها می توانند به مسجد بروند و در واقع در عصر پیامبر هم به مسجد می رفتند، شرکت در نماز جمعه برای آن ها اختیاری است اما برای مرد ها اجباریست.

مسائل گفته شده دیدی رایج و روشن از آموزه های اسلام است زیرا این آموزه ها متوجه این حقیقت بوده اند که شاید زنی درحال شیردهی به فرزندش و یا مراقبت از او باشد و بنابراین نتواند در زمان ادای نماز به مسجد برود. همچنین این آموزه ها تغییرات فیزیولوژیکی و روحی زن ها را در ارتباط با عملکرد های طبیعی زنانه درنظر گرفته اند.

 [1]سوره ی المدثر: ۳۸

[2]سوره ی آل عمران: ۱۹۵

[3]سوره ی نحل:۹۷ همچنین سوره ی نساء: ۱۲۴

[4]سوره ی بقره: ۳۶ و سوره ی اعراف: ۲۰-۲۴

[5]سوره ی طه:۱۲۱